Osteopathie is een manuele geneeswijze gebaseerd op principes uit de anatomie, embryologie, neurologie en fysiologie. Onderzoek en behandeling vinden plaats vanuit een zogenaamde totaalbenadering van de klacht.
Daartoe onderzoeken en stimuleren we op manuele wijze:
Het uitgangspunt hierbij is dat het lichaam een eenheid is. De drie genoemde systemen zijn daarbij onlosmakelijk met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar continu. Een verstoord evenwicht in één van deze drie systemen kan zich uiten in klachten zoals onder andere rug-, buik-, hoofd- en maagpijn.
Osteopathie gaat op zoek naar de oorzaak van de klacht. Dit is niet altijd de plek waar de pijn zich bevindt. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat darmkrampjes bij baby´s veroorzaakt worden doordat bij de geboorte hun schedelbasis te weinig ruimte heeft gehad in het geboortekanaal. Daardoor kan een zenuw of een bloedvat in de verdrukking raken. Door het hoofdje te behandelen, verdwijnen de krampjes. Zo kan ook hoge bloeddruk veroorzaakt worden door een nier die onvoldoende kan bewegen. Of kunnen schouderklachten veroorzaakt worden door verklevingen rond de lever.
Het onderzoek is gericht op beweeglijkheid. Bewegingsverlies heeft een negatief effect op het functioneren van het betreffende weefsel. Bewegingsbeperkingen kunnen ontstaan door littekens na operatie, verkleving van weefsels door ontstekingen en door stress. De behandeling bestaat uit het herstellen van de oorspronkelijke beweeglijkheid door middel van zachte handgrepen. Van daaruit kan het natuurlijk genezingsproces weer plaats gaan vinden.
Het lichaam bezit de neiging zichzelf te verdedigen en te reguleren. Het lichaam heeft een natuurlijke neiging om het evenwicht te herstellen. Het lichaam moet dus in zichzelf de middelen bezitten om dát evenwicht terug te vinden. Dit kan ook versterkt worden door een aangepaste voeding.
Het is de taak van de osteopaat zoveel mogelijk stresscomponenten in het lichaam vrij te maken zodat er weer een natuurlijke balans wordt gevonden. Dit wordt ook wel het zelf genezend vermogen van het lichaam genoemd.